وظایف ستاد احیاء امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه خبرگان و مخاطبان عام
کلمات کلیدی:
ستاد امر به معروف و نهی از منکر, ارتباطات, رسانهچکیده
شناسایی وظایف ستاد امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه خبرگان با تأکید بر راهکارهای ارتباطی، اقناعی و رسانه‌ای از اهداف این پژوهش است که در دو مرحله گردآوری داده‌ها از طریق مصاحبه با شهروندان به عنوان مصاحبه‌های اکتشافی و استفاده از این داده‌ها به عنوان مبنای مصاحبه با کارشناسان و مدیران در محرله دوم انجام شده است. مرحله اصلی این تحقیق نیز با استفاده از رویکرد دلفی فازی محقق شده است. در این پژوهش، 21 نفر از خبرگان به عنوان نمونه انتخاب و نظرات آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس دیدگاه خبرگان، ستاد با بسترسازی مناسب، قدرت حاکمیت را به مردم منتقل کرده و شرایط مناسب برای تحقق ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی را ایجاد می‌کند. توجه به نیازها و مشکلات مردم و ارائه راهکارهای مناسب نیز از جمله وظایف اصلی ستاد است. ستاد بر ارتقاء ارزش‌های اخلاقی و انسانی برای پیشگیری از جرائم و تقویت امنیت تأکید داشته باشد و مسئول نظارت و پیگیری صحیح رسیدگی به مطالبات شرعی و قانونی مردم باشد تا به ایجاد فضای عدالت و تعادل کمک کند. همکاری فعال با دیگر نهادها از شاخص‌های مؤثر در تحقق این ارزش‌هاست و داشتن رویکرد فرهنگی و اجتماعی به مدیریت و سازماندهی منکرات برای ستاد امر به معروف حیاتی است. مردمی سازی امر به معروف و نهی از منکر برای حفظ اخلاق و ارتقای ارزش‌های انسانی و اجتماعی یک اصل اساسی است که ستاد باید آن را سرلوحه امور خود قرار دهد.
مراجع
Cook, M. (2005). Amr bil Ma'ruf and Nahy anil Munkar in Islamic Thought (Translation by A. Namai ed.). Mashhad: Islamic Research Foundation.
Eshuis, J., & Klijn, E.-H. (2012). Branding in Governance and Public Management. London: Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203145159
Haji Babaei, M. (2014). A Historical Approach to the Non-Implementation of Islamic Concepts in Practice: A Case Study of Amr bil Ma'ruf and Nahy anil Munkar. Journal of Cultural History Studies, 5(20), 15-38.
Hashemi Golpaygani, S. M. S. (2013). Amr bil Ma'ruf and Nahy anil Munkar. Tehran: Nashr-e Binesh-e Motahhar.
Hosseini, S. (2021). Re-Reading Amr bil Ma'ruf and Nahy anil Munkar in the Thought of Allameh Mesbah Yazdi. Journal of Cultural Knowledge, 13(1), 57-76.
Javaheri, M. R. (2014). Examining the Reasons for the Non-Acceptance of Amr bil Ma'ruf and Nahy anil Munkar in Society. Journal of Islamic Social Research, 20(3), 102.
Javan Aarasteh, H. (2015). Re-Reading Amr bil Ma'ruf and Nahy anil Munkar as Soft Power in Islamic Culture. Journal of Soft Power Studies, 5(12), 1-12.
Khamenei, S. A. (2000). Ajwibat al-Istifta'at. Beirut: Al-Dar al-Islamiyyah.
Kulayni, M. B. Y. (1986). Al-Kafi. Tehran: Dar al-Kutub al-Islamiyyah.
Makarem Shirazi, N. (1995). Tafsir al-Namunah. Tehran: Dar al-Kutub al-Islamiyyah.
Musavi Khomeini, S. R. Tahrir al-Wasilah. Qom: Dar al-'Ilm.
Muwahid, M., Abbasi Shavazi, M. T., & Qatran, Z. (2016). Religious Social Supervision in the Modern World: A Comparative Study of the Attitudes of Young and Adult Generations towards Amr bil Ma'ruf and Nahy anil Munkar in Shiraz. Journal of Social Security, 48, 57-84.
Reghunathan, A. (2021). Branding of Government Services: Benefits and Challenges.
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2024 فاطمه نجار عجم پور (نویسنده); صمد عابدینی (نویسنده مسئول); مهران صمدی, ربابه پورجبلی (نویسنده)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 می باشد.
