جایگاه و مطالعه تطبیقی تراست با نهادهای مشابه در حقوق ایران و فرانسه

نویسندگان

    بهزاد ثابتی پور دانشجوی دکتری گروه حقوق خصوصی، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران
    معین صباحی گراغانی * استادیار گروه حقوق، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان ایران moeinsbahigaraghani2021@yahoo.com
    سید جعفر هاشمی باجگانی استادیار گروه حقوق خصوصی، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران
    یاسر سالاری دانشیار گروه الهیات و معارف اسلامی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران
https://doi.org/10.61838/

کلمات کلیدی:

تراست, ایران, فرانسه, حقوق, مطالعه تطبیقی

چکیده

این مقاله به بررسی تطبیقی تراست و نهادهای مشابه در حقوق ایران و فرانسه می‌پردازد. روش تحقیق شامل جمع‌آوری اطلاعات، مطالعه آثار پیشین درباره تراست و نهادهای مشابه در هر دو نظام حقوقی، و تحلیل تطبیقی و تفاوت‌های بین آن‌ها با استفاده از منابع قانونی، نظرات حقوقی و مقالات علمی است. تراست به عنوان ترتیبی حقوقی تعریف می‌شود که در آن یک یا چند مالک، اموال، حقوق یا تضمینات را به یک یا چند ذینفع منتقل می‌کنند، آن‌ها را از دارایی خود جدا نگه می‌دارند و به نفع یک یا چند نفر بدون تعیین هدف خاصی عمل می‌کنند. منشأ تراست به زمان روم باز می‌گردد و در قرون وسطی توسط صلیبیون برای مدیریت دارایی‌هایشان در غیابشان استفاده می‌شد. تراست سه کارکرد اصلی دارد: مدیریت دارایی به نفع مالک، ایجاد تضمین برای حامی مالک، و انتقال اموال یا حقوق به شخص ثالث. در حقوق فرانسه، تراست به طور رسمی در 19 فوریه 2007 معرفی شد. قرارداد تراست باید اموال یا حقوق منتقل شده، مدت انتقال (که نباید از 99 سال تجاوز کند)، هویت مالکان و ذینفعان، و مأموریت و اختیارات متولیان را مشخص کند. تراست به عنوان ابزاری مدیریتی برای دارایی‌ها استفاده می‌شود، می‌تواند توسط هر شخص حقیقی یا حقوقی استفاده شود، و همچنین می‌تواند برای ایجاد تضمینات و اوراق بهادار مورد استفاده قرار گیرد. در حقوق ایران، مفهوم وقف شباهت‌هایی با تراست دارد. وقف به عنوان اختصاص اموال برای اهداف خیریه یا مذهبی تعریف می‌شود، که در آن اموال به طور جداگانه از سایر دارایی‌های مالک نگهداری و مدیریت می‌شوند. تعریف حقوقی وقف در ایران شامل حبس عین مال و تسبیل منافع آن است. مقاله به مقایسه تراست در حقوق فرانسه با وقف در حقوق ایران می‌پردازد و شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها را برجسته می‌کند. هر دو نهاد برای مدیریت و حفظ دارایی‌ها برای اهداف خاص خدمت می‌کنند، اما در ساختارهای حقوقی، ترتیبات مالکیت و تعیین ذینفعان متفاوت هستند. تراست در حقوق فرانسه انعطاف‌پذیری بیشتری در زمینه ذینفعان و اهداف فراهم می‌کند، در حالی که وقف در حقوق ایران معمولاً برای اهداف مذهبی یا خیریه استفاده می‌شود. این مطالعه همچنین به بررسی سایر نهادهای مشابه در حقوق ایران و فرانسه، مانند تعهد به نفع شخص ثالث در حقوق فرانسه، می‌پردازد. این نهادها اهداف مشابهی در حفاظت و مدیریت دارایی‌ها به نفع دیگران دارند، اما دارای چارچوب‌های حقوقی و کاربردهای متمایزی هستند. تحقیق نتیجه می‌گیرد که اگرچه تراست، وقف و نهادهای مشابه نقش‌های مهمی در هر دو نظام حقوقی ایران و فرانسه ایفا می‌کنند، اما تفاوت‌های قابل توجهی در مفهوم‌سازی، اجرا و وضعیت حقوقی آن‌ها وجود دارد. به طور کلی، این مطالعه تطبیقی بر اهمیت درک و تطبیق نهادهای حقوقی در نظام‌های حقوقی مختلف برای خدمت بهتر به نیازهای جامعه و حفاظت از حقوق فردی تأکید می‌کند.

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۴/۰۵/۱۳

ارسال

۱۴۰۳/۱۰/۲۵

بازنگری

۱۴۰۳/۱۱/۲۷

پذیرش

۱۴۰۳/۱۲/۰۴

شماره

نوع مقاله

مقالات

ارجاع به مقاله

جایگاه و مطالعه تطبیقی تراست با نهادهای مشابه در حقوق ایران و فرانسه. (1404). پژوهش‌های تطبیقی فقه، حقوق و سیاست، 80-95. https://doi.org/10.61838/

مقالات مشابه

11-20 از 219

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.