شبهه در سرقت از منظر فقهای امامیه و قانون مجازات اسلامی
کلمات کلیدی:
سرقت, حد, تعزیر, شبهه, فقه امامیه, قانون مجازات اسلامیچکیده
وجود شبهه در ارتکاب جرائم از عوامل سقوط حد در فقه و قانون مجازات اسلامی میباشد. حد از جمله مجازاتهایی است که در فقه و قانون مجازات اسلامی به آن پرداخته شده است. حد سرقت به عنوان یکی از حدود الهی، در آیات 38 و 39 سوره مائده قطع دست مرد و زن دزد بیان شده است. سرقت بر حسب نوع و میزان کیفر، به سرقتهای مستلزم تعزیر و حد تقسیم میشود. برای اجرای حد سرقت هم سارق و هم مال مسروق باید شرایطی داشته باشند یکی از شرایط برای تحقق سرقت حدّی مشتبه نبودن مال مسروقه میباشد. ماده 267 و 268 و277 قانون مجازات اسلامی به تعریف سرقت و به شرایط سرقت حدّی و به شرح حد سرقت میپردازد. ماده ۱۴۴ قانون مجازات اسلامی مصوّب۱/2/1392 به وجود شبهه در جرایم که مانع مسئولیت کیفری مرتکب میشود، پرداخته شده و بیان میکند که در تحقّق جرایم عمدی قصد نتیجه یا علم به وقوع آن نیز باید محرز شود. در این نوشتار با استفاده از آرای فقهای امامیه و قانون مجازات اسلامی به قلمرو شبهه در سرقت به عنوان یکی از شروطی که موجب سقوط حد سرقت میشود پرداخته شده است.
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2024 فاطمه محمدی (نویسنده); اسدالله لطفی (نویسنده مسئول); محمود قیوم زاده (نویسنده)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 می باشد.