نقد و بررسی نظریه آیتالله بهشتی درباره نقش مردم در حکمرانی و تأثیر آن بر نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی ایران
کلمات کلیدی:
آیتالله بهشتی, مردمسالاری دینی, نظام انتخاباتی, ولایت فقیه, جمهوری اسلامی ایرانچکیده
این مقاله به بررسی جامع و نقد نظریه آیتالله بهشتی درباره نقش مردم در حکمرانی و تأثیر آن بر نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی ایران میپردازد. نظریه بهشتی به عنوان یکی از اصول بنیادین قانون اساسی جمهوری اسلامی، تأکید ویژهای بر مردمسالاری دینی و مشارکت فعال مردم در تصمیمگیریهای سیاسی دارد. در این مقاله، ضمن بررسی زمینههای تاریخی و فکری شکلگیری این نظریه، به تحلیل نقاط قوت و ضعف آن پرداخته شده است. از جمله نقاط قوت این نظریه، تأکید بر تلفیق اصول دموکراسی با ارزشهای اسلامی و نهادینهسازی مشارکت مردمی است. با این حال، چالشهایی نظیر تضاد میان مردمسالاری دینی و ولایت فقیه و محدودیتهای اجرایی در فرآیندهای انتخاباتی، از جمله نقاط ضعف این نظریه محسوب میشود. این مقاله همچنین به بررسی میزان تطابق نظریه بهشتی با واقعیتهای اجتماعی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران و ارائه پیشنهاداتی برای توسعه یا اصلاح آن میپردازد. در نهایت، نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که نظریه بهشتی با وجود نقاط قوت برجسته، نیازمند بازنگری و اصلاحاتی است تا بتواند به طور کامل به اهداف مردمسالاری دینی دست یابد و با شرایط معاصر تطابق یابد.
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 می باشد.