بررسی فقهی و حقوقی ضمان عامل در دستکاری ژنتیکی جنین
کلمات کلیدی:
عوامل, دستکاری ژنتیکی, عیب و نقص, جنین , استناد عرفیچکیده
امروزه به دلیل پیشرفت‌های چشم گیری که در علم به ویژه علم مهندسی ژنتیک به وجود آمده، برخی افراد جامعه به علم ژنتیک صرفا برای اصلاح ژن و درمان و معالج بیماری بسنده ننموده اند و از این وادی پا را فراتر نهاده و با استفاده از علم ژنتیک اقدام به هر گونه دخل و تصرف در جنینشان مطابق با خواسته و علایق شخصیشان، مانند (تغییر رنگ چشم، تقویت حافظه، تعیین جنسیت و غیره...) که در اکثر مواقع ممکن است عمل دستکاری ژنتیکی جنین، نتیجه مطلوب و مورد دلخواه والدین نسبت به کودکشان را در پی نداشته باشد، حتی نتیجه معکوس داده، و سبب نقص و عیب جنین گردد. در این مقاله به روش کتابخانۀ و با استفاده از منابع حقوقی و با استناد به نظر فقها، عوامل دخیل و موثر در عمل دستکاری ژنتیکی جنین و ضمان آن مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ خلاصله پژوهش اینکه متخصص ژنتیک، پزشک متخصص زنان و مسئول آزمایشگاه در صورت استناد عرفی سبب زیان به آنان ضامن بوده و باید جبران خسارت وارده بر جنین را عهده دار گردند؛ شایان ذکر است که به دلیل استناد عرفی در مواردی ممکن است مسئولیت آن‌ها به دلیل مباشر اقوی یا سبب اقوی یا دخالت همه اسباب به نحو تضامنی اثبات گردد.
مراجع
Allison, l. (2007). fundamental molecular biology. Wiley- black well.
Barikloo, A. (2010). Civil Liability. Tehran: Mizan Publishing, Shareholding Company.
Bojnourdi, M. H. (1998). Al-Qawa’id al-Fiqhiyya. Al-Hadi Publishing.
Buchana, A. (2010). From chance to choice genetics and justice New York: Cambridge university].
Cavzz, M. (2010). transfusion independence and hmg a2 ac tivation after gene therap of human ( bar) thalassaemia. Nature, 467(7313), 318-322. https://doi.org/10.1038/nature09328
Diogo, M. (2000). fication of acystic fibrosis plasmid vector forgene therapy unsing hydrophobic interaction chromate graphy. Biotech nol bioeng, 68(5), 576-578. https://doi.org/10.1002/(SICI)1097-0290(20000605)68:5<576::AID-BIT13>3.3.CO;2-X
Fazel Lankarani, M. J., & Mohammad Javad, S. (2009). Haq al-Ta’lif. Center for Jurisprudence of Ahlul Bayt.
Fotros, M. H. (2011). Principles and Foundations of Civil Liability Insurance. Hamedan: Bu Ali Sina University.
Ghasemzadeh, S. M. (1999). Foundations of Civil Liability. Tehran: Mizan Publishing.
Ghasemzadeh, S. M. (2011). Obligations and Civil Liability Without Contracts. Tehran: Mizan Publishing.
Hekmatnia, M. (2010). Civil Liability in Imamieh Jurisprudence: Foundations and Structure. Qom: Research Institute for Islamic Sciences and Culture.
Hosseini Nejad, H. G. (2010). Civil Liability. Tehran: Majd Publishing.
Imam Khomeini, S. R. (2000). Tahrir al-Wasila (Vol. 2). Institute for Compilation and Publication of Imam Khomeini’s Works.
Jafari Langaroudi, M. J. (2004). Legal Terminology. Tehran: Ketabkhaneh Ganji Danesh.
Jahangir, M. (2002). Civil Code. Tehran: Agah Publishing.
Jourdan, P. (2003). Principles of Civil Liability. Tehran: Mizan Publishing.
Katouzian, N. (1997). Non-Contractual Obligations. Tehran: Tehran University Press.
Katouzian, N. (2015). Legal Events: Civil Liability. Tehran: Shareholding Company Publishing.
Khoei, S. A. (1990). Takmilat al-Minhaj. Madinat al-Ilm.
Mohaghegh Ardabili, A. i. M., & Mojtaba, A. (1983). Majma’ al-Fa’ida wa al-Burhan fi Sharh Irshad al-Adhhan. Islamic Publications Office.
Mohaghegh Helli, J. i. H., & Abdul Hossein Mohammad Ali, B. (1988). Sharaye’ al-Islam fi Masa’il al-Halal wa al-Haram. Esmailian Publishing.
Najafi, M. H., Abbas, G., & Ali, A. (1984). Jawahir al-Kalam fi Sharh Sharaye’ al-Islam. Dar Ihya al-Turath al-Arabi.
Pelayo, F. G. (2014). Thepost-humanist embryo: genetic manipulation, assisted reproductive technologies and the principle of procreative beneficence. cuad bioet, 85, 427-444.
Rashti, H. Kitab al-Ghasb.
Vulescu, S. (2009). Gentic interventions and the ethics of enhancement of human beings. Read philosoph of tech, 16(1), 417-430. https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780199562411.003.0023
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 Fariba Taei (Author); Aliakbar Ezadifard (Corresponding author); Aliakbar Jahani (Author)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
