تحریمهای یک جانبه در رویه محاکم کیفری بین المللی با تاکید بر پرونده ونزوئلا 2
کلمات کلیدی:
جنایت علیه بشریت , نسل کشی, دیوان کیفری بین المللی, صلاحیت, مشروعیتچکیده
تا زمانی که کشور تحریم کننده موازین بین المللی و اصول کلی حقوقی از جمله اصل انسانی بودن، تناسب و ضروررت را رعایت نماید و از این ابزار در جهت برخورد با تخلف دولت هدف استفاده کند آن رفتار دارای مشروعیت است. به عبارتی نباید از چنین درجهای برخوردار باشد که افراد را از حیات، حقوق اساسی و انسانی خود باز دارد. در پرونده ونزوئلا 2 به عنوان اولین پرونده در محاکم کیفری بین المللی با فرض جرم و غیر مشروع بودن تحریم ها، رفتار در کشور غیر عضو و توسط افرادی است که در کشور و با تابعیت غیر عضو قرار دارند و تنها نتیجه جرم در کشور عضو است. لذا با تفسیر مضیق اساسنامه دیوان و سکوت در این خصوص، موضوع از صلاحیت دیوان کیفری بین اللملی خارج است. مگر آنکه افرادی به جز سران ایالات متحده آمریکا و با تابعیت کشور عضو مورد اتهام قرار گیرند. با وجود اینکه دولت ونزوئلا تحریمهای یکجانبه را جنایت علیه بشریت دانسته اما به نظر به عنصر مادی جرم خدشه وارد است و با توجه به پیشینه اساسنامه دولتها تمایلی به پذیرش این رفتار به عنوان جنایت علیه بشریت نداشتهاند.
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 1402 علي اصغر نجفي (نویسنده); ارشاد کاوياني مبارکه (نویسنده مسئول)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 می باشد.