چرایی عدم اعاده دادرسی آرای داوری
کلمات کلیدی:
آرای داوری, اعاده دادرسی, حکم, قرارچکیده
اعاده دادرسی یک ابزار قانونی قدرتمند است که امکان تصحیح خطاها و عدالت بهتر در روند قضایی را فراهم میکند. هدف اصلی از دادرسی حفظ حق و اجرای عدالت است. دادرسی وسیله اجرای عدالت است و دادرس نیز مانند سایرین در معرض خطا و اشتباه قرار دارد. درصورتی که در نتیجه دادرسی حکمی صادر شود که با خطا همراه باشد تردیدی نیست که باید مجدداً مورد رسیدگی قضایی قرار گیرد. بنابراین برای اینکه رأی دادگاه‌ها مصون از خطا باشد؛ اعاده دادرسی پیش بینی شده است. این فرایند به طور معمول در مراحل بعدی یک پرونده قضایی صورت میگیرد و به شخص یا طرفی که متضرر شده، اجازه میدهد با ارائه مدارک و شواهد جدید، دادگاه را قانع کند که پرونده را مجدداً بررسی کند. بدون شک، اعاده دادرسی در اصطلاح، به رسیدگی قضایی به ادعای طرح شده، توسط خواهان با رعایت مقررات قانونی گفته میشود که از طرق فوق العاده رسیدگی میباشد و جهات مورد نظر در باب اعاده دادرسی در ماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی، اسناد مجعول مستند حکم و اسناد مکتوم میباشد. از آن جا که اعاده دادرسی از آراء داوری در قوانین ایران پیش بینی نشده و عملاً آراء داوری در حقوق داخلی قابلیت اعاده دادرسی ندارند، این امر میتواند به عنوان چالشی در سیستم قضایی ایران مطرح گردد. پژوهش حاضر با هدف امکان اعاده دادرسی از آرای داوری انجام شده است. در این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته به بررسی اعاده دادرسی نسبت به آرایی که توسط داور صادر شده است می‌پردازد. با توجه به قانون داوری تجاری بین المللی، جعلیت سند یا کتمان آن از موارد درخواست ابطال رأی داور است. از آن جایی که هیچ ظرف زمانی معینی برای در خواست ابطال رأی داور وجود ندارد میتوان این در خواست را به نوعی اعاده دادرسی نسبت به رأی داور تعبیر کرد. به علت بیان صریح قانون داوری تجاری بین المللی مبنی بر قابلیت اعاده دادرسی آراء داوری و اشتراك قسمت«ح» و «ط» بند 1ماده 33 این قانون با جهات ششم و هفتم مندرج در ماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی میتوان با احتیاط حکم داوری تجاری بین المللی را به داوری حقوق داخلی نیز تسری داد چرا که داوری تجاری بین المللی خصوصیتی ندارد که بتوان در مقام سکوت قانون داخلی، از مقررات پیش بینی شده در آن در داوری داخلی استفاده ننمود.
مراجع
Bahrami, B. (2015). Requirements for Retrial: Legal, Criminal, Administrative Court of JusticeED - 1. Negah-e Bayneh Publications.
Hassanzadeh, M. (2013). The Effect of Retrial and Third-Party Objection on the Execution of the Judgment. Quarterly Journal of Private Law Studies, 43(1).
Hayati, A. A. (2011). Retrial in Iranian and French Civil Procedure. Mizan Publications.
Hayati, A. A. (2018). A Critical Analysis of the Grounds for Retrial in the Iranian Civil Procedure Code with a Comparative Study in French Law. Monthly Journal of Critical Studies of Texts and Programs of Human Sciences(5).
Masihi, M. (2013). Retrial in Civil Matters. Khorsandi Publications.
Matin Daftari, A. (2021). Civil and Commercial Procedure Code. Legal Civilization, 4(9).
Nahrini, F. (2008). Temporary Order in Iranian Law and Research in Comparative Law. Ganj-e Danesh Publications.
Nahrini, F. (2013). The Effect of Retrial on the Execution of a Final Court Judgment. Journal of Legal Research(23).
Pourghorbani, M., & Pourebrahim, A. (2019). An Examination of Retrial and Analysis of its Relationship with Methods of Appealing Judgments. Quarterly Journal of Judgment(100).
Saket, M. H. (2003). Adjudication in Islamic Law: The Nature and History of the Institution of Adjudication and Related Organizations from the Beginning to the Thirteenth Century AH. Mizan Publications.
Shams, A. (2005). Civil Procedure Code, Advanced Course (Vol. 2). Drack Publications.
Vahedi, J. (1990). Retrial in Civil Matters. Journal of the Bar Association(150 and 151).
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 Ali Akhavan Bitaghsir (Author); Hadi Azimi Garkani (Corresponding author); Ali Bahraminejad (Author)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
