واگذاری قرارداد در اصول قراردادهای تجاری بین‌المللی (مطالعه تطبیقی حقوق انگلستان و حقوق ایران)
کلمات کلیدی:
تجاری بین‌المللی, مطالعه تطبیقی, حقوق انگلستان, حقوق ایرانچکیده
این پژوهش به بررسی تطبیقی واگذاری قرارداد در اصول قراردادهای تجاری بین‌المللی با تمرکز بر حقوق انگلیس و ایران می‌پردازد. هدف اصلی این مطالعه شناسایی و تحلیل شباهت‌ها و تفاوت‌های موجود در رویکرد این دو سیستم حقوقی به مسئله واگذاری قرارداد است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که هر دو سیستم حقوقی واگذاری قرارداد را به عنوان انتقال حقوق و تعهدات قراردادی از یک طرف به طرف ثالث به رسمیت می‌شناسند. با این حال، تفاوت‌هایی در نحوه تعریف و تفسیر این مفهوم وجود دارد. در حقوق انگلیس، اصل آزادی قراردادها نقش محوری در واگذاری قرارداد ایفا می‌کند و رضایت طرفین قرارداد اصلی از اهمیت بالایی برخوردار است. در حقوق ایران، با وجود عدم وجود مقررات صریح و جامع در این زمینه، رویه قضایی و دکترین حقوقی به تدریج به شناسایی و پذیرش این نهاد حقوقی پرداخته‌اند. واگذاری قرارداد آثار و تبعاتی برای طرفین قرارداد اصلی و طرف ثالث ایجاد می‌کند. در حقوق انگلیس، طرف ثالث جانشین طرف واگذارکننده در تمامی حقوق و تعهدات قراردادی می‌شود. در حقوق ایران، آثار واگذاری قرارداد تا حدودی مبهم است و نیاز به بررسی‌های دقیق‌تر دارد. هر دو سیستم حقوقی محدودیت‌هایی را برای واگذاری قرارداد در نظر می‌گیرند. این محدودیت‌ها شامل مواردی مانند ماهیت شخصی قرارداد، ممنوعیت قانونی و توافق طرفین قرارداد اصلی است. در هر دو سیستم حقوقی اراده طرفین قرارداد در واگذاری قرارداد نقش مهمی دارد.
مراجع
Abdollahi Nejad, K., Soltani, A.-A., & Sarvari. (2016). Voluntary Assignment of Contracts Compared to Novation. Islamic Humanities Journal(19), December.
Ansari Nasab, M., Moradi, H., & Almasi, N. A. (2018). Transfer of Contractual Rights and Obligations in Iranian Law and International Instruments. Journal of Civil Jurisprudential Teachings(18), Autumn-Winter.
Bahraini, A. (2021). A Comparative Study of the Legal Status of the Prohibition Clause on the Assignment of Contractual Rights and Obligations to Third Parties in Romano-Germanic and Common Law Systems [M.A. Thesis, Shahid Beheshti University].
Beale, H. (2020). Contract Law. Oxford University Press.
Bonell, M. J. (2019). An International Restatement of Contract Law: The UNIDROIT Principles of International Commercial Contracts. Oxford University Press.
Bridge, M. G. (2016). The nature of assignment and non-assignment clauses. Law Quarterly Review, 1, 121-135.
Chitty, J. (2015). Chitty on Contracts: General Principles (Vol. 1). Sweet & Maxwell.
Kashani, M. (2019). Contract Law. Mizan Publishing.
Katouzian, N. (2021). Civil Law Series: General Rules of Contracts (Vol. 3). Ganj-e Danesh.
McKendrick, E. (2020). Contract Law. Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/he/9780198855293.001.0001
Moghadam, I. (2007). Contract Assignment. Journal of the Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, 37(4), 183-199.
Sarbazian, & Ranjbari. (2015). The Concept of Ownership and Its Time of Transfer in Imamiyyah Jurisprudence, Iranian, and English Law. Comparative Studies of Islamic and Western Law Quarterly, Spring.
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 Golnoosh Nojabaee , Ali Zare, Gholamali Seifi Zinab (Author)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
