تحلیل حقوقی اساسنامه سازمان هواپیمایی کشوری ایران؛ ظرفیتهای موجود تا الزامات بازنگری
کلمات کلیدی:
اساسنامه سازمان هواپیمایی کشوری, تنظیمگری, پاسخگویی, کارآییچکیده
اساسنامه سازمان هواپیمایی کشوری بعد از قانون هواپیمایی کشوری مصوب 1328و اصلاحات بعدی آن، مبنای حقوقی برای نهاد و ساختار سازمان هواپیمایی کشوری ایران به شمار رفته و چارچوب اصلی تنظیمگری، نظارت و سیاستگذاری در صنعت هوانوردی را تعیین مینماید. به رغم ظرفیتهای نهفته در این سند از جمله اختیارات قانونی گسترده مرتبط با سازمان هواپیمایی کشوری، گویی الزامات ناشی از اسناد و کنوانسیونهای بینالمللی و تغییرات و پویایی صنعت هوانوردی، احتمال بازنگری در این سند را اجتنابناپذیر ساخته است. این پژوهش با رویکردی تحلیلی- انتقادی، ضمن شناسایی ظرفیتهای موجود اساسنامه، به تبیین خلأها و چالشهای حقوقی و نهادی آن پرداخته و نشان میدهد که عدم انطباق برخی مفاد با اصول تنظیمگری، پاسخگویی و کارآمدی اساسنامه را با محدودیت مواجه ساخته است. یافتهها حاکی از آن است که بازنگری و اصلاح ساختاری اساسنامه موصوف، در راستای ارتقای شفافیت، پاسخگویی، انطباق با استانداردهای بینالمللی و تقویت ابزارهای حکمرانی، ضرورتی اساسی برای ارتقای جایگاه سازمان هواپیمایی کشوری در صنعت هوانوردی کشوری و تضمین ایمنی و کارآمدی شبکه هوانوردی کشوری به شمار میآید.
مراجع
Adel, M., & Sadeghi, M. (2025). Analytical Review of the Bill on the Regulation of Civil Unmanned Aerial Vehicles (UAVs). Public Law Studies Quarterly, University of Tehran Press, 55(2).
Baldwin, R., & Black, J. (2008). Really responsive regulation. Modern Law Review, 71(1), 59-94. https://doi.org/10.1111/j.1468-2230.2008.00681.x
Ja'fari Langaroudi, M. J. (1953). Legal Terminology. Ganj-e Danesh Library.
OECD. (2021). OECD Regulatory Policy Outlook 2021. OECD Publishing, Paris. https://doi.org/10.1787/38b0fdb1-en
Saberi, A. (2024). An Analysis of the Nature of Statutes Approved by the Government and the Quality of Supervision Over Them. Islamic Law Research Journal, 25(1, 63).
Taghizadeh, J. (2017). The Concept of Necessity in Article 85 of the Constitution of the Islamic Republic of Iran. Public Law Knowledge Quarterly, 5(16).
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 وحیده نجفی (نویسنده); مهدی شعبان نیا منصور (نویسنده مسئول); سیدجواد میرقاسمی (نویسنده)

این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.