سیاست گذاری ناظر بر فرآیند یاددهی و یادگیری به منظور تحقق حکمرانی مطلوب در پرتو فقه امامیه
کلمات کلیدی:
یاددهی, یادگیری, حکمرانی متعالی, فقه امامیهچکیده
یاددهی - یادگیری فرایندی است که در آن معلم و شاگرد در یک رابطه متعامل تلاش میکنند تا مفاهیم شناخت یا دانشی انتقال داده شود و امر یادگیری به نحو مطلوب صورت پذیرد. در این راستا مربی و متربی میبایست به الزامات تربیتی - آموزشی تقید داشته باشند. فرایند یاددهی - یادگیری در حکمرانی متعالی تأثیر قابل توجهی در جامعه و نظام سیاسی دارد. با افزایش دانش و درک افراد از اصول و مفاهیم شکل دهنده حکمرانی متعالی و نیز مفاهیم مندرج مرتبط به این مقوله در فقه امامیه، توانایی شناسایی و تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی افزایش مییابد. برای توسعه و بهبود فرایند آموزش و یادگیری در پرتو حکمرانی متعالی، نیاز است تا استراتژیها و سیاستهایی در نظر گرفته شود. هدف اصلی پژوهش سیاست گذاری ناظر بر فرآیند یاددهی و یادگیری به منظور تحقق حکمرانی مطلوب در پرتو فقه امامیه میباشد. روش بررسی این پژوهش توصیفی – تحلیلی است و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است. بدین معنی که برای به دست آوردن نتایج مطلوب در این پژوهش و ارائه پاسخ مناسب به سوالات پژوهش، به مطالعه و جمع آوری اطلاعات از کتب مختلفی که مرتبط با موضوع پژوهش، فیشبرداری از كتب و مجلات گوناگون، بانكهای اطلاعاتی، منابع فقهی، میباشد. نتیجه شاخصهای حکمرانی خوب را برای یک نظام سیاسی به دوجه سلبی و ایجابی ترسیم شده که شاخصهای سلبی عبارتند از: کیفیت قوانین و مقررات، ثبات سیاسی و عدم خشونت،کنترل فساد؛ شاخصهای ایجابی عباتند از: حاکمیت قانون، حق اظهارنظر و پاسخگویی، کارایی و اثر بخشی دولت بوده است و یافتهها نشان داده است که بین دیدگاه اعضای هیأت علمی بر اساس ویژگیهای جمعیت شناختی(رشته تحصیلی، سابقه تدریس و مرتبه علمی) در مورد تأثیر جهانی شدن بر ابعاد فرآیند یاددهی ـ یادگیری، تفاوت معناداری وجود دارد.
مراجع
Ahmadi, S. A. (2015). The Concept of Religious Education and Means of Achieving It. 6th Scientific Conference on the Role of Religious Education for Children and Adolescents,
Al-Suwaidi, M. A. (2004). Sabaʾik al-Dhahab fi Maʿrifat Qabaʾil al-ʿArab (Vol. 1). Dar Ihya al-ʿUlum.
Al-Tusi, M. i. H. (1995). Rijal al-Tusi (Vol. 1).
Amili, A. i. M. (2019). Al-Durr al-Manthur min al-Maʾthur wa Ghayri al-Maʾthur (Vol. 2).
Bayhaqi, A. i. H. (2000). Shuʿab al-Iman (Vol. 2). Beirut Publications.
Ghanimeh, M. ʿ. a.-R. (1993). History of Major Islamic Universities (Vol. 1).
Gross, R. (2012). Psychology: The Science of Mind and Behaviour. Hodder Education.
Harani, H. i. A. (1995). Tuhaf al-ʿUqul. Islamic Publishing Institute of the Seminary Teachers Association.
Hashemian, A. (2019). Principles and Foundations of Educational Psychology. Tandis Publications.
Ibn al-Jawzi. (1995). Biography and Virtues of Caliph ʿUmar ibn ʿAbd al-ʿAziz the Ascetic (Vol. 1). Naeem Zarzur.
Kikhah, A., Maleki, H., Shariati, S. a.-D., & Sadeghi, A. (2019). Development and Validation of Teaching-Learning Strategies Based on the Monotheistic Fitrah Curriculum. Strategies for Medical Education, 12.
Majlisi, M. B. (2025). Bihar al-Anwar (Vol. 1).
Mehrjou, P., Sarmadi, M. R., & Beheshti, S. (2020). Epistemological Foundations of the Creativity-Based Teaching Model in Learning Strategies of the Mind. [conference proceedings], [n.p.].
Mohammadi, R. (2013). Encyclopedia of Islamic Beliefs (Vol. 3). [n.p.].
Motahhari, M. (1989). Education and Training in Islam. Sadra Publications.
Raeisi, Z. (2018). Educational Psychology. Mani Publications.
Rahimi Nejad, E. (2011). Islamic Perspective on Human Dignity. Journal of Legal Cognition, 1(2), [n.p.].
Razi, A. a.-F. (1999). Rawh al-Jinan wa Ruh al-Janan fi Tafsir al-Qur'an (Vol. 15).
Schacter, D. L., Gilbert, D. T., & Wegner, D. M. (2010). Psychology. Worth Publishers.
Seif, A. A. (2015). Educational Psychology. Payam-e Noor University.
Sharifzadeh, F., & Gholipour, R. (2003). Good Governance and the Role of the State. Journal of Management Culture, 1(4).
Toraqi Ardakani, M., & Ebrahimi, J. (2018). Social Education from a Jurisprudential Perspective Based on the System of Jurisprudential Principles. Journal of Jurisprudential Studies in Education, 5(9).
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 Mina Baratinejad (Author); Mohammad Ali Heydari (Corresponding author); Ahmad Reza Tavakoli (Author)

این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.