مستندات جرم انگاری شکنجه در منابع حقوقی اسلام با تاکید بر ادله اربعه شیعه

چکیده

شکنجه ازجمله مهمترین جرایم علیه حقوق بشر می‌باشد. مبنای عدم مشروعیت این عمل، توهین به کرامت انسانی است. هم کنوانسیون منع شکنجه و هم مقررات ناظر بر شکنجه در حقوق اسلام و ایران، شکنجه را عملی غیر انسانی و مغایر با کرامت و حیثیت انسان می‌دانند و ارتکاب آن را منع می‌کنند؛ در عین حال تفاوت‌های زیادی، هم در تعریف و هم در مصادیق شکنجه بین حقوق اسلام و اسناد بین الملل وجود دارد. هرچند در قانون اساسی ایران مطلق شکنجه اعم از جسمی و روانی منع شده اما در قانون مجازات اسلامی صرفاً برای شکنجه بدنی تعیین مجازات شده است. از طرف دیگر در حقوق ایران برخی مجازات‌های بدنی مثل سنگسار، قطع عضو و شلاق وجود دارد که از نظر کمیته ضد شکنجه این نوع مجازات‌ها شکنجه محسوب می‌شوند. به طور کلی هر گونه ظلم، جور، قتل، تعدی، تجاوز، تعذیب، ایذاء، اهانت، تحقیر استخفاف  و اضرار بدون سبب به غیرو یا علیه خود که باعث اضرار، آزار و اذیت روحی و جسمی گردد در اسلام مطلقا حرام و مرتکب آن مستحق مجازات می‌باشد. منابع اسلامی چون کتاب، سنت، عقل و اجماع به روشنی  به تحریم تعذیب و شکنجه و هتک حرمت انسان دلالت دارند